| |
 |
|
| |
Είχε περάσει αρκετό διάστημα από την έναρξη λειτουργίας και του τελευταίου ενυδρείου του rack, όταν το ενδιαφέρον μου άρχισε να ελκύεται από τα άγρια πιασμένα ψάρια. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν σε κανένα μαγαζί στην Αθήνα τέτοια ψάρια, αλλά έτσι κι αλλιώς και παλιότερα που τύχαινε αραιά και που να εμφανιστεί κανένα τέτοιο ψάρι, κατά κανόνα δεν ήταν στην κατάσταση εκείνη που θα σε "ενέπνεε" να ασχοληθείς μαζί του...
Ευτυχώς ήταν η περίοδος που ο "Υδρόκοσμος" έκανε την πρώτη ανεξάρτητη εισαγωγή άγριων πιασμένων δίσκων από το γερμανικό οίκο "Aquarium Glaser GmbH". Επιτέλους, υπήρχαν διαθέσιμα στην αγορά πραγματικά άγρια πιασμένα ψάρια, σε καταπληκτική ποιότητα και σχετική ποικιλία. Ενήλικα, υγιή και όμορφα ψάρια, που μάλιστα ήταν αρκετά εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία. Επιπλέον, ίσως για πρώτη φορά στην Ελληνική αγορά, οι τιμές τους ήταν απολύτως αντίστοιχες με εκείνες των γνωστών Ευρωπαϊκών χωρών.
Έτσι λοιπόν πήρα κι εγώ την απόφαση να ...δοκιμάσω. Το είδος ήταν οι "πράσινοι" από την περιοχή του Lago Tefé (Symphysodon aequifasciatus), με μέγεθος 12-15 cm. Επειδή στο μεγάλο ενυδρείο μου φιλοξενούνταν δίσκοι εκτροφής από τον Stendker και το μόνο διαθέσιμο ήταν ένα από τα ενυδρεία του rack, επέλεξα για αρχή - μετά από αρκετή παρατήρηση - ένα μόνο ζευγάρι (παρά τα όσα λέγονται για το ότι δεν μπορεί να ξεχωρίσει το φύλο των δίσκων, αυτό δεν είναι απολύτως ακριβές!)
Το πρώτο εντυπωσιακό στοιχείο με αυτά τα ψάρια ήταν ο τρόπος που "αντιστάθηκε" το αρσενικό, στην προοπτική να ξαναμπεί σε πλαστική σακούλα!!! Από την μανία του την έσκισε αμέσως και χρειάσθηκε τελικά τριπλή σακούλα για να είναι ασφαλής η μεταφορά του. Ήταν κάτι που ποτέ δεν το είχα συναντήσει με δίσκους εκτροφής.
Η εισαγωγή τους στο ενυδρείο ήταν ευτυχώς ομαλή, παρότι για αρκετές ημέρες έδειχναν στρεσαρισμένοι και δεν πολυ-κυκλοφορούσαν. Προτιμούσαν την πίσω γωνία (το ενυδρείο ήταν bare bottom) κι έτσι άφησα τα φώτα σβηστά, δίνοντάς τους τον χρόνο να συνηθίσουν το νέο τους περιβάλλον... |
|
|
| |
|
|
|
| |
Την πρώτη φορά που δοκίμασα να κάνω σκούπα βυθού (αφού είχαν περάσει 2 εβδομάδες), με εξέπληξε η αντίδρασή τους... Προσπαθώντας να αποφύγουν τον "εισβολέα", επιχειρούσαν ...καταδύσεις! Λόγω του μεγέθους του ενυδρείου δεν είχαν πολλές επιλογές να ξεφύγουν δεξιά κι αριστερά, κι έτσι επιχειρούσαν να καταδυθούν σε μεγαλύτερα βάθη (που φυσικά δεν υπήρχαν) καταλήγοντας απλώς να πλαγιάζουν το σώμα τους στον πάτο και να δοκιμάζουν εκ νέου.
Με τον καιρό συνήθισαν το νέο τους "σπίτι", κυκλοφορούσαν άνετα, έτρεχαν στο τζάμι όταν πλησίαζα κι ήταν ώρα για φαγητό και δεν παρουσίασαν κανένα αξιοσημείωτο σημάδι επιθετικότητας μεταξύ τους. Το αρσενικό ήταν πιο μεγαλόσωμο και γενικά έκανε "κουμάντο", ενώ το θηλυκό απλώς δεχόταν την κυριαρχία του.
|
|
|
| |
|
|
|
| |
Παρά τον τρόπο που βρέθηκαν μαζί (ανθρώπινη επιλογή ατόμων του ζευγαριού και όχι φυσική δική τους), ευελπιστούσα πως κάποια στιγμή θα ζευγάρωναν (η αισιοδοξία του πρωτάρη)...
Οι μήνες περνούσαν, καμιά κίνηση ζευγαρώματος δεν έβλεπα κι είπα να δοκιμάσω τον αρσενικό με μια επιβεβαιωμένη θηλυκιά από τα ψάρια του Stendker, βάζοντάς τον στο ενυδρείο της. Πράγματι μετά από μερικές εβδομάδες, η θηλυκιά άρχισε να καθαρίζει τον κώνο, ο αρσενικός (διστακτικός στην αρχή) ακολούθησε κι αυτός και στην συνέχεια ζευγάρωσαν. Η κατάληξη βέβαια ήταν να φαγωθούν τα αυγά. Παρότι δεν τσακώνονταν όσο ήταν οι δυό τους μες στο ενυδρείο, με το που γεννιόντουσαν τα αυγά διακδικούσαν κι οι δύο πολύ επίμονα την αποκλειστική "φροντίδα" τους, με αποτέλεσμα τις μεταξύ τους έντονες φιλονικίες και τελικά το φάγωμα των αυγών και από τους δύο. Το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε τρείς φορές, μέχρι που αποφάσισα να επιστρέψω τον αρσενικό στο αρχικό ενυδρείο, δίνοντας τέλος στο σύντομο αυτό πείραμα.
Πολύ αργότερα έκαναν και μεταξύ τους το παιχνίδι του ζευγαρώματος (χορός του ζευγαριού, τρεις δοκιμές απόθεσης αυγών και γονιμοποίησης, αλλά χωρίς τελικά να κάνουν αυγά), όπου ξεκαθάρισε και για το δεύτερο ψάρι το φύλο μέσα από αυτή τη διαδικασία.
|
|
|
| |
|
|
|
| |
Η εμφάνιση αυτών των ψαριών μου άρεσε πολύ (είχα κι αρκετές προτάσεις από ενδιαφερόμενους χομπίστες...) και σχεδίαζα να προσθέσω μερικά ακόμα ψάρια τους είδους τους σε ένα μεγαλύτερο ενυδρείο με φυσική διακόσμηση...
Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν όπως τα σχεδίαζα...
Μετά από μια 10ήμερη καλοκαιρινή απουσία μου για διακοπές (τότε που είχε κάτι 45άρια θερμοκρασίες στην Αθήνα), επέστρεψα και αντίκρυσα το ...χάος. Το νερό του ενυδρείου που φιλοξενούσα τους RSG ήταν άσπρο σαν γάλα και είχε θερμοκρασία +40οC! Η θηλυκιά ήταν νεκρή και σε σχεδόν πλήρη αποσύνθεση (επέπλεαν κόκκαλα στο νερό), ενώ ο αρσενικός κολυμπούσε χωρίς να δείχνει κάποιο εμφανές πρόβλημα. Η αμμωνία ήταν στα ύψη και η μυρωδιά στο δωμάτιο, σαν την μυρωδιά της Βαρβακείου ψαραγοράς σε ημέρα με πολύ κίνηση... Παρότι για τον επόμενο ένα χρόνο περίπου ο αρσενικός έμοιαζε να μην αντιμετωπίζει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα υγείας, στην συνέχεια άρχισε η ...κάθοδος. Ελάττωση του σωματικού βάρους, μαζεμένα πτερύγια και διαρκές στρες που δεν υποχωρούσε και εντέλει μετά από άλλο μισό χρόνο περίπου του έγινε ευθανασία.
|
|
| |
| |
|
 |
|
 |
|
| |
| Μπορείτε να βαθμολογήσετε το συγκεκριμένο άρθρο (παρουσίαση), επιλέγοντας την κατηγορία που σας εκφράζει καλύτερα από τις πέντε που ακολουθούν. Κάθε επισκέπτης μπορεί να συμμετέχει στην συγκεκριμένη αξιολόγηση, μόνο μία φορά. |
|
|
|
|
|
| |
 |
|
| |
|
|
|
| |
 |
|
Τάσος Σχίζας
24/02/2009 15:08:15 |
|
|
|
|
|
|
| |
Πολύ ενδιαφέρων άρθρο, δεν είχα διαβάσει ποτέ κάτι παρόμοιο.
Συγχαρητήρια!!!
Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλα!!!! |
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
Genirous
17/04/2009 03:48:28 |
|
|
|
|
|
|
| |
Πολύ καλό άρθρο, συγχαρητήρια και από εμένα!
Πραγματικά εντυπωσιακό το σκίσιμο της σακούλας από τον αρσενικό!
Τον πρώτο καιρό που προσαρμοζόντουσαν τα ψάρια στο νέο τους περιβάλλον τι έτρωγαν?
Για την ατυχία υπήρξε ένδειξη του τι συνέβη? |
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
theKing.gr
17/04/2009 06:42:34 |
|
|
|
|
|
|
| |
Τάσο & Γιώργο σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας.
Κι εμένα μου είχε κάνει εντύπωση το σκίσιμο της σακούλας, γιατί μαθημένος από τους εκτροφής που ήταν ήσυχοι σε τέτοιες περιστάσεις, αυτός αντιστάθηκε ...σθεναρά!
Επειδή ήταν λίγο διάστημα στο μαγαζί και υποψιαζόμουν ότι θα ήταν δύσκολοι στην διατροφή τους, τις πρώτες ημέρες τάϊζα κατεψυγμένο red mosquito larvae, το οποίο τιμούσαν δεόντως. Στην συνέχεια δοκιμάζοντας tetra bits είδα επίσης άμεση αποδοχή κι από εκεί και πέρα έτρωγαν σχεδόν τα πάντα. Τα άγρια πιασμένα ψάρια του Glaser είναι αρκετά "στρωμένα" κατά κανόνα (μένουν και αρκετό διάστημα στα ενυδρεία του), οπότε είναι εξοικειωμένα και με αποξηραμένες τροφές και με την ανθρώπινη παρουσία.
Για την ατυχία που ρωτάς, μάλλον ευθύνεται και η δική μου αμέλεια... Φεύγοντας για διακοπές κι ενώ γνώριζα για τον επικείμενο καύσωνα, δεν φρόντισα να βγάλω (ή έστω να σηκώσω) τα καπάκια του ενυδρείου, ώστε με την εξάτμιση να μην φθάσει η θερμοκρασία στα ...ύψη που έφτασε (40οC+)!!! Βέβαια δεν γνωρίζω πόσο διάστημα έμεινε αυτή η θερμοκρασία, αλλά αν κρίνω από το βαθμό της αποσύνθεσης της θηλυκιάς, πρέπει να είχαν περάσει αρκετές ημέρες που ήταν πεθαμένη. Πάντως θυμάμαι την ημέρα της επιστοφής μου το θερμόμετρο του αυτ/του στην περιοχή του Δαφνιού (Αθηνών-Κορίνθου), έδειξε την μεγαλύτερη (εξωτερική) θερμοκρασία που έχω δει ποτέ, 48οC!!! Φυσικά υπάρχει η πιθανότητα να συνέβαλαν κι άλλοι παράγοντες στον θάνατο του ψαριού, γιατί το άλλο έζησε στο ίδιο περιβάλλον... |
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
Genirous
17/04/2009 09:09:24 |
|
|
|
|
|
|
| |
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η εξέλιξη του δίσκου μετά την έκθεση σε υψηλές συγκεντρώσεις αμμωνίας... Παρατηρήθηκε ποτέ περίεργο κολύμπι όπως σβούρες και σπίντες?
Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις και εύχομαι ποτέ ξανά τέτοια ατυχία... |
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
theKing.gr
17/04/2009 14:25:34 |
|
|
|
|
|
|
| |
Είναι πράγματι ενδιαφέρον, γιατί μοιάζει να επιβεβαιώνεται και στην πράξη η θεωρία που αναφέρει πως σε χαμηλές τιμές pH, η τοξικότητα της αμμωνίας είναι ελάχιστη ή καθόλου. Χαρακτηριστικά στους 28οC, με pH: 6.0 και μετρήσιμη (με τα γνωστά test) συνολική αμμωνία (ΤΑΝ) 10ppm, η πραγματική αμμωνία (NH3) είναι μόλις 0,007 ppm (εντελώς αμελητέα - επικίνδυνη αρχίζει να γίνεται από τα 0,5 ppm και πάνω).
Ο συγκεκριμένος δίσκος δεν εμφάνισε τα κλασικά συμπτώματα δηλητηρίασης από αμμωνία (γρήγορη αναπνοή, ερεθισμός στα βράγχια κλπ), παρά μόνο ίσως μια κάποια ληθαργικότητα (που δεν είναι τόσο ασφαλές κριτήριο φυσικά). Περίεργο κολύμπι ποτέ δεν είχε.
Η εικόνα του από εκεί και πέρα έδειχνε μια γενική ...κατάπτωση: Ήταν σχεδόν πάντα με μαζεμένα πτερύγια, σταδιακά αδυνάτιζε (με πολύ αργούς ρυθμούς βέβαια), δεν ήταν καθόλου μαχητικός με το φαγητό του όταν βρέθηκε σε ενυδρείο με άλλα ψάρια, τον κυνηγούσαν κι αυτός μαζευόταν σε μια γωνία... Όχι συμπτώματα μιας ασθένειας που θα μπορούσε πιθανόν να αντιμετωπισθεί με φάρμακα ή κάτι έντονο που θα τον οδηγούσε γρήγορα στο θάνατο, αλλά επί τόσο καιρό δεν έδειχνε και κανένα σημείο ανάκαμψης... Έζησε έτσι κάτι λιγότερο από ενάμιση χρόνο. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
ChristosP
23/04/2009 11:04:20 |
|
|
|
|
|
|
| |
πολύ καλό όπως όλα τα άρθρα σου . Ευχαριστούμε πολύ |
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
| |
 |
|
| |
|
|
|
| |
|
|
 |
| |
|
 |
| |
Συγκεντρωτικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με όλα τα άρθρα του theKING.gr: |
|
|
|
| |
Σύνολο δημοσιεύσεων: |
|
18 |
|
|
| |
Σύνολο εμφανίσεων: |
|
269.932 |
|
|
| |
Σύνολο φωτoγραφιών: |
|
386 |
|
|
| |
Σύνολο σχολίων: |
|
172 |
|
|
| |
Σύνολο αξιολογήσων: |
|
1.062 |
|
|
| |
Mέσος όρος αξιολογήσων: |
|
4,8/5 |
|
|
| |
|
|
|
 |
|
| |
Οι περισσότεροι δίσκοι που φιλοξενείτε στα ενυδρεία σας αυτή την περίοδο, είναι: |
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
Διασκεδάστε δοκιμάζοντας τις γνώσεις σας και μάθετε πληροφορίες για τους δίσκους. Ο διαθέσιμος χρόνος για κάθε απάντηση είναι ένα λεπτό. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
