Μετά από τις πρώτες φωτογραφήσεις της νέας διάταξης του ενυδρείου μου με τα άγρια πιασμένα ψάρια, ξεκίνησαν οι πρώτες σκέψεις για να δοκιμάσω κάπως πιο σοβαρά μια συμμετοχή σε κάποιο διαγωνισμό aquascaping.

Πάντοτε θεωρούσα πως μια τέτοια προσπάθεια έπρεπε να γίνει με την δέουσα σοβαρότητα, για να έχει αφενός ενδιαφέρον για όλους (διοργανωτές, συμμετέχοντες, κριτές και κοινό), αλλά και σοβαρές πιθανότητες για κάποια διάκριση. Η διάκριση είναι το κίνητρο συμμετοχής σε οποιονδήποτε διαγωνισμό, με όποια μορφή μπορεί να πάρει (αναγνώριση, ανταμοιβή, έπαθλο κλπ). Είναι δε απολύτως θεμιτό επειδή προϋποθέτει μελέτη και σωστή προετοιμασία σε βάθος χρόνου, αρχές που είναι σημαντικός οδηγός στις προσπάθειες κάθε ακουαρίστα που δεν επιθυμεί μια "επιδερμική" σχέση με το χόμπι. Ποτέ δεν θεωρούσα ειλικρινείς τοποθετήσεις του στυλ "συμμετέχω σ' ένα διαγωνισμό για την χαρά της συμμετοχής", ή "δεν επεμβαίνω στο ενυδρείο μου προκειμένου να το κάνω καταλληλότερο για συμμετοχή στον διαγωνισμό" κλπ. Όλα αυτά απλώς κρύβουν μια φυγοπονία, μια άρνηση να καταβληθεί η απαραίτητη προσπάθεια για να προκύψει η επιθυμητή ανταμοιβή. Γιατί αν δεν ήταν επιθυμητή η ανταμοιβή, δεν θα στέλναμε τα ενυδρεία μας σε διαγωνισμούς αλλά σε δημόσια galleries ή forae, ώστε απλώς να τα απολαύσουν οι ενδιαφερόμενοι.

O διαγωνισμός στον οποίο θα συμμετείχα ήταν μάλλον μια εύκολη απόφαση, γιατί τον διαγωνισμό aquascaping του AGA (Aquatic Gardeners Association) τον γνώριζα καλά, παρακολουθώντας τον με ενδιαφέρον κάθε χρόνο από τότε που ξεκίνησε. Γνώριζα επίσης ένα σημαντικό στοιχείο γι αυτόν τον διαγωνισμό, ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχε υποβληθεί συμμετοχή στην κατηγορία που με ενδιέφερε, βιοτοπικό ενυδρείο με δίσκους και φυσικά ποτέ τέτοιο ενυδρείο δεν είχε διακριθεί. Είναι γνωστό πως σε τέτοιους διαγωνισμούς αποφεύγουν οι κριτές να επιβραβεύουν κάθε χρόνο ενυδρεία ίδιου τύπου, αφενός για να διατηρήσουν έναν "πλουραλισμό" στις συμμετοχές που προσθέτει κύρος στην ίδια την διοργάνωση, αλλά αφετέρου αυτός είναι ένας τρόπος για να διευρύνεται το κοινό στο οποίο απευθύνονται. Είναι σημαντικό αυτό να το λαμβάνουν υπ' όψιν τους οι συμμετέχοντες. Τέλος ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είναι από τους παλιότερους και πιο γνωστούς, έχει κατά κανόνα μεγάλα ονόματα του χώρου που αναλαμβάνουν την αξιολόγηση των συμμετοχών (Takashi Amano, Karen Randall κ.α.), αξιολογήσεις που δεν μπορούν εύκολα να αμφισβητηθούν.

Αυτό που απέμενε ήταν να λυθούν κάποια "σοβαρά" τεχνικά θέματα, πριν ξεκινήσει η προσπάθεια της φωτογράφησης για τον διαγωνισμό. Το σημαντικότερο όλων ήταν να βρεθεί μια λύση για το θέμα του φωτισμού που δεν επαρκούσε για να γίνουν οι λήψεις όπως έπρεπε. Από τις δοκιμές μου είχα διαπιστώσει πως τα spots που φώτιζαν το ενυδρείο έντασης 35W το καθένα, μπορεί να έδειχναν ενδιαφέροντα στο μάτι, αλλά η έντασή τους ήταν πολύ χαμηλή για τις ανάγκες της "ταπεινής" Canon EOS 300D που είχα στην κατοχή μου. Για να φωτογραφίσω με αξιοπρεπείς ταχύτητες ώστε να "παγώσω" την κίνηση των ψαριών, χρειαζόμουν ρύθμιση ISO τόσο μεγάλη που ο "θόρυβος" από το CCD καθιστούσε το οπτικό αποτέλεσμα απαράδεκτο. Έπρεπε να βρεθεί μια λύση όπου αφενός να διατηρούσε το "εφέ" του σημειακού φωτισμού από τα spots (δεν με ενδιέφερε να βάλω διάχυτο φωτισμό όπως λάμπες φθορισμού απλώς για μεγαλύτερη ένταση, γιατί θα αλλοιωνόταν πλήρως το οπτικό αποτέλεσμα), αλλά αφετέρου θα παρείχε την απαραίτητη ένταση για μια σωστή φωτογράφηση. Ευτυχώς η προηγούμενη φωτογραφική εμπειρία μου υπέδειξε γρήγορα τη σωστή κατεύθυνση, που δεν ήταν άλλη από τη χρήση φωτογραφικών φλας. Δεν σκόπευα να επενδύσω φυσικά στην αγορά μεγάλων μονάδων κι έτσι αναζήτησα μια οικονομική αλλά αξιόπιστη λύση για τις συγκεκριμένες ανάγκες. Μετά από μια μικρή έρευνα αγοράς κατέληξα στα μικρά φορητά φλας Mecablitz 20 C-2 της METZ (Φωτο 01). Μαζί με τον απαραίτητο εξοπλισμό σύνδεσης με την κάμερα (καλώδια και σύνδεσμοι της εταιρίας Kaiser Fototechnik) όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσουν οι δοκιμές. Είχα στη διάθεσή μου ήδη τον φακό της Canon EF-S 60mm f/2.8 Macro USM που έχει εξαιρετική οξύτητα, αλλά δεν μπορούσα να χωρέσω στο "κάδρο" ολόκληρο το ενυδρείο λόγω του χώρου που ήταν διαθέσιμος μπροστά του. Έτσι χρειάσθηκε ν' αγοράσω έναν επιπλέον φακό τον Canon EF 50mm f/1.8 II ο οποίος κάλυπτε αυτή την ανάγκη πλήρως κι ήταν αρκετά οικονομικός. Σε διαγωνισμούς aquascaping η πιο σημαντική φωτογραφία είναι η γενική που φαίνεται ολόκληρο το ενυδρείο από μπροστά, για να μπορούν οι κριτές να αξιολογήσουν πραγματικά την δουλειά που έχει γίνει. Έτσι σε αυτή την λήψη έδωσα κι εγώ βάρος κι όχι τόσο στις επιμέρους λεπτομέρειες του ενυδρείου ή των ψαριών.

Αφού έγινε ένας σχολαστικός καθαρισμός των τζαμιών, της άμμου, των πετρών και των ξύλων, στήθηκε το τρίποδο με την κάμερα απέναντι από την πρόσοψη του ενυδρείου. Τα φωτογραφικά φλας στηρίχθηκαν σ' ένα οριζόντιο ξύλο πάνω από το ενυδρείο, το οποίο με τη σειρά του στηριζόταν σε δύο φωτογραφικά τρίποδα που επέτρεπαν την άνετη κίνηση του φωτισμού προς κάθε κατεύθυνση (πάνω-κάτω και εμπρός-πίσω) (Φωτο 02).
 
        
 

Παρέμεινε αυτή η διάταξη για περισσότερες από 10 ημέρες, στην διάρκεια των οποίων κατά τις βραδινές ώρες (για την αποφυγή ανεπιθύμητων αντανακλάσεων από τον περιβάλλοντα χώρο) αφιέρωνα 2-3 ώρες για φωτογράφηση και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων. Στο μυαλό μου είχα πολύ συγκεκριμένες ιδέες για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα: ήθελα να είναι ορατό το "κοπάδιασμα" που είναι χαρακτηριστικό των άγριων πιασμένων ψαριών, το νερό να έχει το χαρακτηριστικό "κοκκινωπό" χρώμα του ποταμού και τέλος να έχει μια κάποια "θολούρα" που είναι εμφανής στις περισσότερες υποβρύχιες λήψεις. Για την διάταξη της ομάδας των ψαριών ήταν απλώς θέμα υπομονής και πολλών - πολλών λήψεων. Για την "κοκκινίλα" του νερού χρησιμοποίησα το πολύ αποτελεσματικό black water conditioner "Amazon" της εταιρίας Aqua Medic. Τέλος για την "θολούρα", απλά "ανακάτευα" απαλά το υπόστρωμα από λεπτόκοκκη άμμο πριν την φωτογράφηση, κίνηση που αποδείχθηκε απολύτως επαρκής για την δημιουργία του συγκεκριμένου εφέ.

 
            
            
 

Στην διάρκεια αυτών των ημερών συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες φωτογραφίες: γενικές απόψεις του ενυδρείου, αλλά και κοντινές λήψεις λεπτομερειών και των ίδιων των ψαριών - μεμονωμένα ή σε μικρότερες ομάδες.

 
            
            
  Εντελώς τυχαία στο ίδιο διάστημα ένας φίλος που αρθρογραφεί σε φωτογραφικά περιοδικά, πήρε για δοκιμή το κορυφαίο μοντέλο DSLR της Canon που μόλις είχε κυκλοφορήσει, την EOS 1Ds Mark III (21,1 Mpx) με τον φακό Canon EF 70-200mm f/2.8L USM IS (Φωτο 21). Γνωρίζοντας πως φωτογραφίζω το ενυδρείο μου εκείνες τις ημέρες, μου την έδωσε να την δοκιμάσω και να του πω την γνώμη μου, πράγμα που αποδέχθηκα με μεγάλη ικανοποίηση. Οι περισσότερες φωτογραφίες που έγιναν με αυτή την κάμερα ήταν κυρίως λεπτομέρειες του ενυδρείου και των ψαριών, η τεχνική αρτιότητα των οποίων ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Μπορείτε να πάρετε μια ιδέα παρατηρώντας τις πιο κάτω φωτογραφίες: Ολόκληρο το κάδρο (Φωτο 25 & 27), λεπτομέρειες των προηγούμενων φωτογραφιών (Φωτο 26 & 28). Η φωτογραφία όμως με την γενική άποψη του ενυδρείου που επέλεξα τελικά να στείλω στον διαγωνισμό, είχε γίνει με την EOS 300D (Φωτο 29).  
            
            
  Η ημερομηνία υποβολής συμμετοχών για τον διαγωνισμό είχε φθάσει, η επιλογή των τεσσάρων φωτογραφιών που θα έστελνα είχε γίνει (Φωτο 29-32) κι η διαδικασία ολοκληρώθηκε λίγο πριν την λήξη της προθεσμίας. Το μόνο που απέμενε τώρα ήταν η αναμονή των αποτελεσμάτων, που θα γινόντουσαν γνωστά μετά από δύο μήνες περίπου.  
            
  Γνώριζα πως είχε γίνει καλή δουλειά, το ενυδρείο ήταν σίγουρα στο επίπεδο των διακριθέντων ενυδρείων των προηγούμενων ετών (και σε ορισμένες περιπτώσεις σε καλύτερο επίπεδο από αυτά), αλλά πάντοτε σ' ένα διαγωνισμό υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες. Κυριότερος από αυτούς ήταν φυσικά οι υπόλοιπες συμμετοχές. Ήμουν βέβαιος πως αν αποφάσιζε εκείνη την χρονιά να συμμετάσχει με βιοτοπικό ενυδρείο το Aquarium Design Group από το Texas, όπως είχε κάνει αρκετές φορές στο παρελθόν, δεν είχα ελπίδα για την πρώτη θέση. Όπως αποδείχθηκε τέτοιο πρόβλημα δεν παρουσιάσθηκε, αλλά η πρωτιά χάθηκε εξ αιτίας δικών μου λαθών και παραλήψεων, που μέχρι τη στιγμή της δημοσίευσης των αποτελεσμάτων δεν είχα αντιληφθεί.

Βρήκα πολύ ενδιαφέρον το σχόλιο που έκανε για την κατηγορία των βιοτοπικών ενυδρείων του διαγωνισμού ο Bob Vivian από το Pittsburgh Area Planted Aquarium Society, ένας από τους κριτές της συγκεκριμένης διοργάνωσης:

Αυτή είναι η κατηγορία για τους "παν-επιστήμονες" (renaissance men) άνδρες και γυναίκες εκεί έξω. Εδώ, περισσότερο απ' οποιαδήποτε άλλη κατηγορία, είναι που η τέχνη κι η επιστημονική μελέτη συναντώνται. Όσοι από εμάς ασχολούμαστε με το χόμπι, οφείλουμε να αποδίδουμε στα βιοτοπικά ενυδρεία τον υψηλότερο σεβασμό, εξ αιτίας της ανόθευτης απλότητάς και της συστηματικά επικεντρωμένης εστίασής τους. Θέλω να ενθαρρύνω κι άλλους να προσπαθήσουν σ' αυτή την κατεύθυνση.

Τα βιοτοπικά ενυδρεία είναι πράγματι ένας πολύ ενδιαφέρον τομέας του χόμπι, ακριβώς για τους λόγους που περιγράφονται πιο πάνω. Η συστηματική μελέτη και φροντίδα που απαιτούν μας ανταμείβουν όλους (δημιουργούς & θεατές), με την εκθαμβωτική απλότητα της ίδιας της φύσης (στο μέτρο που κάτι τέτοιο είναι εφικτό σε τόσο περιορισμένους χώρους). Βιοτοπικά είναι τα ενυδρεία που προσομοιώνουν κάποιο πραγματικό υδάτινο μικρο-περιβάλλον, όπως αυτό υπάρχει στη φύση, με τα συγκεκριμένα είδη ψαριών ή και φυτών, άμμου, ξύλων ή πέτρας, παραμέτρους νερού (όχι μόνο τις χημικές), φωτισμού, κυκλοφορίας νερού κλπ.

Φυσικά όπου η μελέτη δεν είναι συστηματική και σε βάθος, συχνά εμφανίζονται "βιότοποι" που παρουσιάζουν μόνο επιφανειακή σχέση με το φυσικό περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα στα ενυδρεία δίσκων είναι κάπως παράδοξο να χαρακτηρίζονται "βιοτοπικά" ενυδρεία με άμμο και ξύλα που φιλοξενούν δίσκους εκτροφής ή που έχουν συγκάτοικους των δίσκων και είδη φυτών τα οποία ποτέ δεν έχουν βρεθεί μαζί τους στο φυσικό περιβάλλον. Πιθανόν να προκύψει πολύ ενδιαφέρον αισθητικά αποτέλεσμα από τέτοιους "συνδυασμούς", αλλά εξ άπαντος δεν πρόκειται για βιοτοπικά ενυδρεία.

Η ημέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων έφθασε, ο server του AGA είχε "γονατίσει" από την αυξημένη επισκεψιμότητα κι εγώ προσπαθούσα να βρω μέσα από τεράστιες καθυστερήσεις, την τύχη της δικής μου συμμετοχής. Βλέποντας πως είχαν απονείμει στο ενυδρείο μου την δεύτερη θέση, ένοιωσα όπως ήταν αναμενόμενο ικανοποίηση. Αλλά ξεκινώντας να διαβάζω τα σχόλια των κριτών, δεν μπορούσα να πιστέψω πως το απόλυτα προφανές, αυτό που έκανε σε όλους αρνητική εντύπωση, είχε ξεφύγει εντελώς της προσοχής μου: Τα αφύσικα κοψίματα στις άκρες των διακοσμητικών ξύλων, που κανείς βέβαια δεν θα συναντούσε στο υποβρύχιο περιβάλλον κανενός ποταμού ή λίμνης. Ειλικρινά αναρωτιόμουν πως δεν το είχα προσέξει αυτό καθόλου, γιατί πολλά θα μπορούσα να έχω κάνει ώστε να αμβλύνω την αφύσικη αίσθηση που έδιναν.

Σε κάθε περίπτωση όμως ήμουν ικανοποιημένος από την δεύτερη θέση και την "αναγνώριση" της προσπάθειάς μου από τόσο καταξιωμένους και έμπειρους κριτές. Η ακρίβεια και συνέπεια των διοργανωτών επίσης μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις: Κατέθεσαν άμεσα τα χρήματα που αντιστοιχούσαν στην δεύτερη θέση στον λογαριασμό μου και έστειλαν πολύ σύντομα μέσω ταχυδρομείου το "μετάλλιο" της δεύτερης θέσης (Φωτο 33) κι ένα DVD με φωτογραφίες σε υψηλή ανάλυση όλων των συμμετοχών από όλους τους διαγωνισμούς του AGA (Φωτο 34). Μετά από λίγο διάστημα έστειλαν επίσης και το τεύχος του περιοδικού που εκδίδουν "The Aquatic Gardener" με την δημοσίευση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού (Φωτο 35-36).
 
            

Τα σχόλια των κριτών όπως δημοσιεύθηκαν στο site του διαγωνισμού, ήταν τα ακόλουθα:

"Όμορφα ψάρια πολύ καλά παρουσιασμένα σε μια καλά συγκροτημένη διάταξη. Οι πριονισμένες άκρες των ξύλων φαίνονται αφύσικες, αλλά είναι μια επουσιώδης διάσπαση της προσοχής. Καλή δουλειά!" - George Farmer

"Αυτό το ενυδρείο αναμφίβολα μεταφέρει την αίσθηση ενός βιότοπου δίσκων. Τα ψάρια είναι θαυμάσια, με φυσικά χρώματα σε εντυπωσιακή κατάσταση κι ενώ το νερό είναι λίγο θολό, αυτό δεν είναι καθόλου αφύσικο, σε συνάρτηση με το συγκεκριμένο σημείο συλλογής αυτών των ψαριών (το σκοτεινό χρώμα του νερού είναι απολύτως ακριβές). Το μόνο που θα ευχόμουν είναι να είχες επιλέξει ξύλα τα οποία να μην ήταν τόσο ολοφάνερα πριονισμένα. Βεβαίως μπορείς να δεις κάτι τέτοιο στον Αμαζόνιο, αλλά προφανώς ακόμα κι αν το θεωρήσεις "φυσικό" δεν είναι, είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης εργασίας. Παρ' όλα αυτά είναι μια ωραία δημιουργία βιοτοπικού ενυδρείου." - Karen Randall

"Ο συνδυασμός της λευκής άμμου και του σκοτεινού νερού δημιουργεί μια εικόνα του Rio Negro στον Αμαζόνιο. Οι πέτρες αναδεικνύουν το layout , αλλά τα πριονισμένα ξύλα αποτελούν αιτία αφαίρεσης βαθμών." - Takashi Amano

Είναι ευχάριστο και ενθαρρυντικό να βλέπεις πως οι προσπάθειές σου εκτιμώνται και ανταμείβονται από ανθρώπους με γνώσεις και κύρος. Είναι επίσης όμως ευχάριστο και ενθαρρυντικό όταν βλέπεις πως αποτελούν πηγή έμπνευσης για άλλους, οι οποίοι ξεκινούν τις δικές τους προσπάθειες σε αυτή την κατεύθυνση. Δεν πρέπει ποτέ όμως να ξεχνάμε πως ο πιο σημαντικός παράγοντας επιτυχίας, είναι η συστηματική μελέτη και η προσεκτικά συνεπής εργασία σε βάθος χρόνου. Ο εύκολος δρόμος είναι να ρίξουμε την ευθύνη της όποιας αποτυχίας ...αλλού (π.χ. οι κριτές που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα είδη των δίσκων σ' έναν διαγωνισμό aquascaping!!!). Ο δύσκολος, είναι να κάνουμε το σωστό. Η απόφαση είναι δική μας.

Αναφορές:
Aquatic Gardeners Association
AGA 2008 Aquascaping Contest
Η δική μου συμμετοχή
  Επιστροφή στην κορυφή
Rating
 
Μπορείτε να βαθμολογήσετε το συγκεκριμένο άρθρο (παρουσίαση), επιλέγοντας την κατηγορία που σας εκφράζει καλύτερα από τις πέντε που ακολουθούν. Κάθε επισκέπτης μπορεί να συμμετέχει στην συγκεκριμένη αξιολόγηση, μόνο μία φορά.
Κακό Αδιάφορο Μέτριο Καλό Πολύ καλό        
 
 
Visitors Comments
 
    Stamoulis giannis
16/05/2010 18:08:33
 
  παντα τα καλητερα σου ευχομαι.
πριν μερικες ημερες ημουν Γερμανια και πηγα σε ενα εισαγωγεα Δισκων και επαθα πλακα με τα ψαρια του.
(www.diskus-special.de) Ralf Battenberg
Το επομενο μου ειναι συγουρα amazonios
 
 
 
    theKING.gr
17/05/2010 03:29:29
 
  Γιάννη ευχαριστώ για τις ευχές σου.
Πράγματι ο Battenberg είναι από τους πιο γνωστούς ευρωπαίους εμπόρους, έχοντας μάλιστα στο ενεργητικό του πολλές διακρίσεις με άγρια πιασμένα ψάρια στο Duisburg.
 
 
 
    Γιαννης Ζυμ.
17/05/2010 07:50:54
 
  συγχαρητηρια,καλη συνεχεια για νεες διακρισεις
δεν ξερω αν και πως μπορουμε να επικοινωνισουμε γιατι ενδιαφερομαι για το νεο μου ενυδρειο
 
 
 
    kostaszoidos
17/05/2010 10:35:20
 
  με λιγα λογια αψογος ,μπραβο...  
 
 
    MakChem
24/05/2010 05:10:24
 
  Πολλά συγχαρητήρια για την άψογη δουλειά και για την επιτυχία της διάκρισης.  
 
 
    yiapas
27/06/2010 06:04:51
 
  Μπάμπη...είχα την τύχη να το δώ απο κοντά !!! παρόλο την μεγάλη προσπάθεια που έκανες να μας μεταφέρεις ακριβώς μέσω της φωτογράφησης την όμορφη εικόνα που έχεις μεσα στο σπίτι σου (και τα καταφερες σε τεράστιο βαθμό), πραγματικά σου λέω η ζωντανή εικόνα, είναι "οφθαμόλουτρο" :-)  
 
 
    prive12@otenet.gr
13/06/2011 04:55:42
 
  Απλά μπράβο....  
 
    Επιστροφή στην κορυφή
 
New Comment
 
 
Όνομα ή Ψευδώνυμο:
Σχόλιο:
Αποδέχομαι τους όρους συμμετοχής για τον σχολιασμό.
 
 
 
 
Επιστροφή στην Εισαγωγική Σελίδα
 
Translate
 
 
 
Statistics
  Συγκεντρωτικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με όλα τα άρθρα του theKING.gr:  
  Σύνολο δημοσιεύσεων:   18  
  Σύνολο εμφανίσεων:   254.403  
  Σύνολο φωτoγραφιών:   386  
  Σύνολο σχολίων:   172  
  Σύνολο αξιολογήσων:   1.061  
  Mέσος όρος αξιολογήσων:   4,8/5  
 
Join to our Newsletter
  Γράψτε την e-mail διεύθυνσή σας στο πεδίο που ακολουθεί, για να λαμβάνετε το ενημε-ρωτικό newsletter του theKING.gr:  
     
Poll
  Οι περισσότεροι δίσκοι που φιλοξενείτε στα ενυδρεία σας αυτή την περίοδο, είναι:  
  Εκτροφής από Ευρώπη  
  Εκτροφής από Ασία  
  Άγρια πιασμένα ψάρια  
  Αναπαραγωγές χομπιστών  
   
Quiz
Διασκεδάστε δοκιμάζοντας τις γνώσεις σας και μάθετε πληροφορίες για τους δίσκους. Ο διαθέσιμος χρόνος για κάθε απάντηση είναι ένα λεπτό.
 
Facebook   Twitter   RSS Feeds
 
 
   
   
© 2008- theKING.gr. Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.